Dekantacja jest procesem separacji w którym znajdujące się w fazie wodnej różnej wielkości czysteczki brudu oddzielane są od siebie za pomocą środków fizycznych, na przykład za pomocą siły odśrodkowej, tak aby można je było następnie odseparować.
OKO-tech wykorzystuje do tego procesu sita roatacyjne OKO-RoSi i zbiorniki OKO-select. Za pomocą innowacyjnych czujników wewnątrz tych urządzeń można określić grubości poszczególnych faz i zdefiniować warstwę do oddzielenia w celu wydajnego odeseparowania.
Ten zautomatyzowany proces separacji odciąża operatora i zapewnia niezawodność procesu oczyszczania ścieków.
Sedymentacja jest najprostszą formą oczyszczania ścieków: Ciała stałe zawarte w cieczach ze względu na ich większą gęstość osiadają na dnie i mogą być stamtąd odprowadzane. Proces ten odbywa się całkowicie niezależnie i może być matematycznie opisany i obliczony przy użyciu wzoru Stokesa. Szybkość opadania oblicza się na podstawie różnych wartości, takich jak gęstość substancji stałej, gęstość ścieków, stała grawitacyjna i wielkość cząstek. Ponadto, inne czynniki również odgrywają rolę, takie jak siły przyciągające i odpychające oraz prądy, które powstają w wyniku interakcji poszczególnych substancji.
Jako wskaźnik można wykorzystać następujące wartości osadzania różnych substancji:
piasek, wielkość ziaren 0,1 - 0,5 mm: 25 - 130 mh-1
baryt, drobno zmielony: ok. 1 mh-1
strącony wodorotlenek glinu: 0,15 - 0,5 mh-1
Proces sedymentacji w systemie OKO-tech jest monitorowany i regulowany za pomocą rwielu czujników. Zapewnia to zautomatyzowane, zgodne z wymaganiami usuwanie osadów.
DAF = Flotacja rozpuszczonego powietrza
Flotacja jest powszechnym procesem i ważnym etapem oczyszczania ścieków.Brudna woda jest wzbogacana powietrzem za pomocą sprężarki. Cząsteczki brudu (np. farby, tworzywa sztuczne, oleje i tłuszcze) ze ścieków gromadzą się na pęcherzykach powietrza. Wraz z pęcherzykami cząsteczki wynoszone są na powierzchnię wody i mogą zostać tam automatycznie usunięte.
OKO-tech rozwinął i z powodzeniem wdrożył ten proces wysokowydajnej flotacji. Sieciowy system czujników wykrywa różne jakości ścieków, a tym samym umożliwia precyzyjnie dostosowane, zależne od zanieczyszczeń sterowanie urządzeniem. Zwiększa to znacznie wydajność separacji i automatyzację. Zarówno ciężkie jak i bardzo drobne cząstki są niezawodnie wychwytywane, unoszone i oddzielane.
W porównaniu z innymi procesami oczyszczania ścieków, proces flotacji ma wiele zalet: niskie zużycie energii, minimalne odpady resztkowe i łatwe zastosowanie.
Koagulacja jest reakcją chemiczną wykorzystywaną do oczyszczenia ścieków przemysłowych. Określa to neutralizację i destabilizacjędorbno zawieszonych cząsteczek w ściekach. Ładunek na powierzchni cząstek ścieku, który zapobiega zbliżaniu się i gromadzeniu cząstek, jest usuwany. W rezultacie cząsteczki mogą się łączyć, tworząc większe, gęstsze zespoły cząstek. Występuje flokulacja. Powstałe w ten sposób aglomeracje można łatwiej oddzielić od ścieków za pomocą sedymentacji lub flotacji. Aby zainicjować proces koagulacji, OKO-tech wykorzystuje w swoich urządzeniach, precyzyjnie odmierzone i skoordynowane wysoce skuteczne substancje oparte na bazie polimerów organicznych i nieorganicznych.
Emulsje to układ dwóch niemieszających się cieczy np. olej w wodzie, które trudno usunąć ze ścieków. Aby ułatwić oddzielanie od ścieków, istniejące emulsje muszą zostać rozbite na poszczególne składniki podczas recyklingu wody. Ten proces nazywa się rozszczepieniem emulsji. Używane w tym procesie oczyszczalnie ścieków zwane są również instalacjami do rozdzielania emulsji. Przy rozdzielaniu emulsji dodanie środków demulgujących (w tym przypadku polimerów kationowych) pozwala na neutralizację ładunku emulgatorów zawartych w emulsjach. To oddziela oleje i tłuszcze od wody. Oddzielony olej osadza się na powierzchni ścieków ze względu na niższą gęstość i może być łatwo usunięty. Podczas dodawania emulgatorów, pH oczyszczanych ścieków nie ulega zmianie.
Rozpad emulsji można również wywołać przez dodanie kwasu. W rezultacie wartość pH znacznie się zmienia, a następnie woda musi być ponownie zobojętniona, na przykład przez dodanie mleka wapiennego. Powoduje to powstanie osadu neutralizacyjnego, który należy usunąć. W systemach OKO-split rozszczepianie emulsji jest uruchamiane tylko przez demulgatory. Eliminuje to zarówno etap produkcji neutralizacji, jak i usuwanie osadu neutralizacyjnego. Dzięki temu stosowanie urządzeń OKO-tech jest wydajne i znacznie zmniejsza koszty usuwania odpadów.
Proces neutralizacji jest zwykle ostatnim etapem oczyszczania ścieków. Wstępnie oczyszczone kwaśne lub alkaliczne ścieki doprowadza się do obojętnego pH 6,5–9 przez dodanie odpowiednich środków neutralizujących, takich jak mleko wapienne, kwas węglowy, wodorotlenek magnezu, kwasy mineralne, roztwór wodorotlenku sodu lub soda. Wodę można odprowadzać do kanalizacji miejskiej dopiero po osiągnięciu wartości pH z tego zakresu. W urządzeniach OKO-tech w zależności od wymagań proces ten można wdrożyć w sposób ciągły lub okresowy.
Nawet przy tych samych procesach produkcyjnych wartość pH ścieków może się znacznie wahać. Tutaj pomocne są do oczyszczania ścieków urządzenia OKO-tech: czułe czujniki instalacji niezawodnie rejestrują bieżącą wartość pH i, przy pomocy efektywnych systemów kontroli, regulują dodawanie wymaganej ilości i rodzaju środka neutralizującegow sposób wydajny, bezpieczny i automatyczniy.
Przez wytrącanie należy rozumieć reakcję chemiczną, w której rozpuszczona substancja jest wydalana z roztworu i przekształcana w formę słabo lub nierozpuszczalną. W technologii uzdatniania wody proces stosuje się przede wszystkim do usuwania metali ciężkich ze ścieków. Reakcja jest uruchamiana przez ustawienie specyficznej wartości pH wytrącania przez dodanie zasad lub kwasów. Generują one określoną wartość pH, przy której metale są przekształcane w słabo rozpuszczalne związki wodorotlenków metali i „wytrącają się”. Tworzą się płatki (opady), które ze względu na swoją niską rozpuszczalność można łatwo oddzielić i usunąć ze ścieków, na przykład za pomocą zasysania powierzchniowego lub flotacji. Ponieważ wodorotlenki powstają w opisanym procesie obróbki chemicznej, nazywa się to strącaniem wodorotlenkiem.Metale ciężkie mają różne, indywidualne wartości pH opadów. Jeśli w ściekach znajduje się tylko jeden metal ciężki, łatwo jest wytrącić osad, generując dokładnie dopasowaną wartość pH za pomocą alkalicznych substancji. W ten sposób można osiągnąć bardzo wysoki stopień czyszczenia przy obecności jednego metalu. Jeśli w ściekach znajduje się kilka metali ciężkich, czyszczenie wydaje się bardziej złożone ze względu na różne wartości pH opadów, należy poszukać kompromisu przy dodawaniu środków strącających. Zawartość metali ciężkich pozostających w ściekach po wytrąceniu wodorotlenkiem jest zatem wyższa niż wtedy, gdy obecny jest tylko jeden metal ciężki. Utrudnia to osiągnięcie ustawowego stopnia czyszczenia. W przypadku strącania hydroksylu można osiągnąć resztkową zawartość <1 mg / l. W zależności od rodzaju metalu ciężkiego mogą być wymagane wartości graniczne od <0,05 do <0,005 mg / L.
Jako flokulacja, kłaczkowanie określa się proces koagulacji najdrobniejszych zawieszonych lub koloidalnych obcych składników wody. Wytrącone wodorotlenki metali i inne składniki wody wytrącone przez dostosowanie pH lub odczynniki łączą się, tworząc makroskopowe płatki. Te z kolei scalają inne składniki ścieków, dzięki czemu można je oczyszczać. Aby wspomóc flokulację i stabilizować płatki, flokulanty są zwykle stosowane jako rozcieńczone roztwory.
Jeżeli w przemyśle oddzielone ciała stałe występują w postaci cienkiego szlamu, proces odwadniania osadu jest kolejną metodą oczyszczania. Osady przemysłowe powstają np. podczas neutralizacji zasad, kwasów lub dekantacji stałych mieszanin olej-woda. Ponadto podczas prac konserwacyjnych i czyszczenia, które wymagają odwadniania, mogą powstawać zabłocone ścieki (np. Przez zastosowanie myjek wysokociśnieniowych).
Podczas odwadniania osadu woda jest pobierana z rzadkiego szlamu do maksimum. W zależności od właściwości i ilości szlamu stosuje się różne metody odwadniania, np. statyczne odwadnianie może być przeprowadzone przy albo bez pomocy urządzenia wibracyjno-wstrzasającego, stosujóc kontener odwadniający. W zależności od właściwości osadu można również stosować dekantery lub komorowe prasy filtracyjne. Maksymalne możliwe odwodnienie zmniejsza objętość osadu i koncentruje składniki; osad staje się zwięzły i może być wyładowany osobno.
Ścieki powstające podczas odwadniania osadów są następnie skutecznie oczyszczane za pomocą urządzeń OKO-tech.
Filtracja jest procesem oddzielania lub oczyszczania substancji, głównie zawiesiny. Filtracja jest procesem mechanicznego oddzielania, w którym materiały filtracyjne wykazują odporność na cząstki stałe rozdzielanej mieszaniny. Taki opór należy pokonać przez ciśnienie lub próżnię.
Ponieważ systemy flotacyjne OKO-aquaclean nie wykorzystują żadnych materiałów filtracyjnych, stanowią ekonomiczną alternatywę dla procesów filtracyjnych. Nawet ciężkie cząstki są niezawodnie unoszone i oddzielane, co imponująco pokazuje szerokie zastosowanie flotacji do przeróbki rudy.
W separatorach olej-woda wolny olej jest oddzielany od wody grawitacyjnie. Czas przebywania jest decydującym kryterium skuteczności separacji. Konstrukcja i działanie urządzeńdo oddzielania oleju jest określone normą EN 858. Jeśli w wodzie znajdują się lekko zemulgowane oleje, mówimy o niestabilnych emulsjach, które można rozbić za pomocą separatorów koalescencyjnych. Działanie tych układów opiera się na zasadzie koalescencji - małe oleiste cząstki spływają razem, tworząc duże kropelki oleju. Tak więc nawet najmniejsze kropelki oleju mogą unosić się na powierzchni zgodnie z zasadą grawitacji i być oddzielane.
Podstawowe wersje wszystkich urządzeń OKO-aquaclean zostały zaprojektowane jako separatory koalescencyjne zgodnie z normą EN 858. Wytrzymały próbę czasu jako mobilne separatory koalescencyjne, oraz urządzenia do oczyszczania wód gruntowych i konserwacji smarów chłodzących.
Uwaga: Warunki czyszczenia> 60 ° C i> 60 barów, a także stosowanie emulgujących środków czyszczących wymagają ogólnie zastosowania systemu rozbijania emulsji (EBS zgodnie z EN 858). Separatory oleju i wody OKO-aquaclean można w tym celu wyposażyć w układy rozbijające emulsje.
Odparowanie jest procesem termicznym oczyszczania ścieków. Służy do oddzielania substancji nielotnych z pary. Woda odparowuje przez ogrzewanie, a następnie ponownie skrapla się. Pozostaje koncentrat z nielotnymi składnikami ścieków i skroplonej wody. Krystaliczne substancje chemiczne można odzyskać przez odparowanie.
W porównaniu z innymi procesami oczyszczania, takimi jak procesy membranowe, rozdzielanie emulsji lub filtracja, parowanie wymaga znacznie więcej energii, ponieważ ścieki muszą być stale podgrzewane za pomocą prądu elektrycznego lub gorącej pary. Ze względu na wysokie zużycie energii proces jest stosowany tylko wtedy, gdy ścieki mają bardzo wysokie stężenie rozpuszczonych ciał stałych, a inne technologie oczyszczania wody nie są przydatne.
Dotyczy to na przykład ścieków o wysokiej zawartości emulsji, wody płuczącej zawierającej elektrolit lub wody solankowej z ciepłych kąpieli.
Ważnym argumentem przemawiającym za zastosowaniem technologii parowania w przemyśle jest możliwość (odzysku) odzyskiwania elektrolitów, soli lub cennych chemikaliów ze ścieków lub innych cieczy. Proces ten nazywany jest również procesem krystalizacji, a zastosowanymi technologiami są krystalizatory.
Zaleta: (ponownie) odzyskanie produkty krystaliczne można znowu wykorzystać, w zależności od ich jakości, lub usunąć na wysypisku śmieci bezściekowo. Otrzymana skroplona woda nadaje się jako woda procesowa do ponownego wykorzystania w procesie produkcyjnym.
W czasach rosnącego niedoboru wody branża rozważa sposoby uniknięcia ścieków za pomocą systemów wolnych od ścieków, tak zwanych systemów zerowego odprowadzania cieczy (ZLD). Oprócz innych procesów czyszczenia można w tym celu zastosować technologie parowania. Zaleta: odprowadzanie ścieków można zminimalizować.
W zależności od rodzaju ścieków stosowane są różne typy parowników, np. Parowniki normalnego ciśnienia i próżniowe z mechaniczną lub termiczną kompresją pary (MVR lub TVR), parowniki opadające lub wznoszące, parowniki z pompą ciepła i konstrukcje z naturalnym obiegiem lub wymuszonym obiegiem odparowywanego medium.
Jednym ze sposobów odparowywania jest na przykład odparowywanie cienkowarstwowe, w którym emulsje zawierające ścieki przepływają po gorących powierzchniach. Woda odparowuje, a resztki oleju pozostają, co z kolei można wykorzystać do spalania.
Naturalne parowniki obiegowe stosowane są głównie do odzyskiwania elektrolitów z wody płuczącej. Działają one głównie przy podciśnieniu. Ścieki są zasysane do aparatu za pomocą pompy próżniowej i ogrzewane parą. Para wpływa do naczynia separacyjnego, skąd koncentrat jest gromadzony w pojemniku. Gorąca para następnie przechodzi do skraplacza, gdzie skrapla się jak woda.